Het herkennen van een blaasontsteking bij ouderen is moeilijk. De klachten die blaasontstekingen met zich meebrengen zijn op hogere leeftijd niet altijd duidelijk. Daarnaast blijken er bij ouderen vaak bacteriën in de urine aanwezig te zijn, zónder dat er sprake is van een ontsteking. Hierdoor worden verpleeghuisbewoners met een vermeende blaasontsteking vaak onnodig behandeld met antibiotica. Bacteriën die een échte blaasontsteking veroorzaken worden op deze manier ongevoelig voor antibiotica. We spreken dan van antibioticaresistentie.
Met antibioticaresistentie lopen we het risico dat op het moment dat een blaasontsteking behandeld moet worden met antibiotica, deze niet meer aanslaat. Het inzetten van antibiotica waar de verpleeghuisbewoner geen baat bij heeft zorgt bovendien voor onnodige en vervelende bijwerkingen.
Wereldwijd, maar ook in Nederland, neemt antibioticaresistentie toe: bacteriën worden ongevoelig voor antibiotica en zo worden deze geneesmiddelen minder werkzaam (resistentie). Uit eerder onderzoek is gebleken dat antibioticaresistentie veel vóórkomt in Nederlandse verpleeghuizen. Daarnaast is gebleken dat er grote verschillen tussen verpleeghuizen bestaan wat betreft de hoeveelheid antibioticaresistentie.
Het belangrijkste doel van dit onderzoek is het in kaart brengen hoeveel antibioticaresistentie per verpleeghuis(groep) voorkomt.
Het verkrijgen van lokale resistentie cijfers, kan mogelijk helpen om het huidige (lokale) behandelbeleid te evalueren en optimaliseren.
In dit onderzoek worden er gegevens verzameld over verpleeghuisbewoners met een vermoedelijke blaasontsteking ten behoeve van de bovenstaande doelen. Daarnaast wordt er door de onderzoekers informatie verzameld over de klachten van de blaasontsteking, de urine wordt opgevangen en getest op bacteriën en ontstekingscellen, informatie wordt verzameld over het gebruikte antibioticum en het herstel van de klachten.
De (arts‐)onderzoeker registreert alle gegevens in een digitale database. Alle gegevens van bewoners worden vertrouwelijk verwerkt door het gebruik van een codering. De zorg van bewoners rondom de blaasontsteking blijft onveranderd, dit onderzoek heeft geen invloed op de behandeling van de bewoner.
Dit onderzoek is een samenwerking tussen Amsterdam UMC, ZonMw en UNO Amsterdam
Sacha Kuil (Arts-onderzoeker)
Soemeja Hidad (Onderzoeksmedewerker)